Απόφαση – σταθμός από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που αναμένεται να επηρεάσει τις υπηρεσίες των ενστόλων!
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο χρόνος των κατ΄ οίκον εφημεριών ετοιμότητας ενός εργαζομένου ο οποίος είναι υποχρεωμένος να ανταποκρίνεται στις κλήσεις του εργοδότη του εντός σύντομης προθεσμίας πρέπει να θεωρείται ως «χρόνος εργασίας».
Τόσο η υποχρέωση ενός εργαζόμενου να βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο τόπο όσο και η υποχρέωσή του να μην απομακρυνθεί επειδή μπορεί να υπάρξει ανάγκη να φθάσει στην εργασία του μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο, περιορίζουν τις δυνατότητες που έχει ο εργαζόμενος να αναπτύξει άλλες δραστηριότητες, τονίζει η απόφαση του δικαστηρίου.
Η απόφαση βγήκε μετά απο προσφυγή Βέλγου πυροσβέστη, ο οποίος ζήτησε να αποζημιωθεί για τις εφημερίες που έκανε στο σπίτι, όσο διάστημα ήταν σε ετοιμότητα να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Ζήτησε αυτές οι εφημερίες να αναγνωρισθούν ως χρόνος εργασίας και να αποζημιωθούν.
Το Ευρωπαϊκό δικαστήριο με την απόφασή του τονίζει ότι η ανάγκη για δημόσιες υπηρεσίες, δεν μπορεί να καταστρατηγεί τις έννοιες των όρων «χρόνος εργασίας» και «περίοδος ανάπαυσης».
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπενθυμίζει, πάντως, ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι ελεύθερα να θεσπίζουν, στα αντίστοιχα εθνικά τους δίκαια, διατάξεις σχετικά με τη διάρκεια του χρόνου εργασίας και των περιόδων ανάπαυσης ευνοϊκότερες για τους εργαζομένους από αυτές που ορίζονται με την οδηγία αυτή.
Υπενθυμίζει, επίσης, ότι η οδηγία δεν ρυθμίζει το ζήτημα των αποδοχών των εργαζομένων, δεδομένου ότι το ζήτημα αυτό εκφεύγει της αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν, στο εθνικό τους δίκαιο, ότι οι αποδοχές ενός εργαζομένου για τον «χρόνο εργασίας» του διαφέρουν από αυτές ενός εργαζομένου σε «περίοδο ανάπαυσης» και δη μέχρι του σημείου να μην οφείλεται αμοιβή κατά τη διάρκεια της τελευταίας αυτής περιόδου.
Τέλος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διευκρινίζει ότι ο χρόνος κατά τον οποίον ένας εργαζόμενος παραμένει κατ΄ οίκον ,στο πλαίσιο των εφημεριών ετοιμότητας ,με την υποχρέωση να ανταποκρίνεται στις κλήσεις του εργοδότη του εντός 8 λεπτών -πράγμα που περιορίζει σε πολύ σημαντικό βαθμό τις δυνατότητες ανάληψης άλλων δραστηριοτήτων- πρέπει να θεωρείται ως «χρόνος εργασίας».
Πηγή: armyvoice.gr