Κάποτε υπήρχε ένας παντοδύναμος βασιλιάς ο οποίος κυβερνούσε το βασίλειό του επί δεκαετίες. Μια μέρα ήθελε να δει τον χαρακτήρα των κατοίκων το βασιλείου και έτσι τους έβαλε μια δοκιμασία.

Τοποθέτησε έναν μεγάλο βράχο στη μέση του δρόμου και κρύφτηκε εκεί κοντά σε κάτι θάμνους. Οι πρώτοι που πέρασαν ήταν μια ομάδα από τους καλύτερους και πλουσιότερους εμπόρους του οι οποίοι περνούσαν με τις άμαξές τους. Αντί να κατέβουν και να μετακινήσουν τον βράχο, προσπάθησαν να τον περάσουν κάνοντας τον γύρο. Ταλαιπωρήθηκαν πολύ, αλλά στο τέλος πέρασαν. Μάλιστα, κατηγόρησαν το βασιλιά πως δεν φροντίζει για τη σωστή συντήρηση των δρόμων.

Έπειτα, από κάμποση ώρα, εμφανίστηκε ένας χωρικός περπατώντας το δρόμο. Ο χωρικός φανερά κουρασμένος, κουβαλούσε λαχανικά και άλλα τρόφιμα για το σπίτι του. Μόλις είδε τον βράχο κοντοστάθηκε και άφησε τα τρόφιμα στο έδαφος. Ενώ μπορούσε απλά να προσπεράσει το βράχο κάνοντας έναν μικρό κύκλο, έβαλε τα δυνατά του και μετά από πολύ προσπάθεια, κατάφερε να κουνήσει το βράχο και να τον απομακρύνει από τον δρόμο, ελευθερώνοντάς τον.

Με μεγάλη του έκπληξη, είδε στο σημείο που βρισκόταν ο βράχος, ένα πουγκί. Ανοίγοντάς το, δεν πίστευε στα μάτια του! Το πουγκί ήταν γεμάτο χρυσάφι και ένα σημείωμα από τον ίδιο το βασιλιά που έγραφε: «Το χρυσάφι είναι η ανταμοιβή σου επειδή μετακίνησες το βράχο».

Αυτό ακριβώς συμβαίνει, πολλές φορές, και στις ζωές μας. Βλέπουμε τα εμπόδια ως δυσκολίες που πρέπει να προσπεράσουμε, κατηγορώντας δεξιά κι αριστερά. Ενώ αν τα αντιμετωπίσουμε, με τις δυνάμεις που έχει ο καθένας, μας δίνουν πολλές φορές την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι και να βελτιώσουμε την κατάστασή μας.