Ένα μικρό κορίτσι καθόταν ήσυχο στο δωμάτιό της και έπαιζε με τα παιχνίδια της. Μπροστά της είχε ένα μικρό τραπεζάκι με διάφορα πράγματα επάνω και δύο μήλα.

Εκείνη τη στιγμή, μπήκε η μητέρα της μέσα στο δωμάτιο για να δει τι κάνει. Βλέποντας η μητέρα τα δύο μήλα, της είπε:

– Παιδί μου, θέλεις να μοιραστείς τα δύο σου μήλα και να μου δώσεις το ένα;

Το κορίτσι, αφού την κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα, με μία ξαφνική κίνηση δάγκωσε πρώτα το ένα μήλο και έπειτα, δάγκωσε γρήγορα και από το άλλο. Η μητέρα σάστισε… Δεν περίμενε κάτι τέτοιο, αλλά δεν ήθελε να εκφράσει στο μικρό κορίτσι την ανησυχία της. Έφυγε από το δωμάτιο στενοχωρημένη και προβληματισμένη.

Μετά από λίγη ώρα, η μικρή, πήγε στο σαλόνι να βρει τη μητέρα της. Της άνοιξε το ένα χέρι και της έβαλε μέσα το ένα από τα δύο δαγκωμένα μήλα. λέγοντάς της:

– Ορίστε μαμά, πάρε αυτό το μήλο… είναι το πιο γλυκό από τα δύο!

Η μητέρα κατάλαβε αμέσως το λάθος που έκανε κρίνοντας γρήγορα και επιφανειακά τη μικρή της κόρη και με βουρκωμένα μάτια την πήρε μια σφιχτή αγκαλιά.

Το ίδιο συμβαίνει συχνά και στη ζωή. Όλοι μας βιαζόμαστε να κρίνουμε τους άλλους επιφανειακά, σχηματίζοντας απόψεις για τα πρόσωπα και τις καταστάσεις γύρω μας που, πολλές φορές, είναι λανθασμένες. Τα βλέπουμε όλα μονάχα από τη δική μας οπτική γωνία και δεν κάνουμε βήμα παραπέρα από τον εγωισμό μας. Μην κρίνετε αυστηρά τους άλλους, ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να περνάει κάποιος ή πώς μπορεί να νιώθει. Να έχετε ανοιχτό μυαλό και να βλέπετε τα πράγματα σφαιρικά πριν σχηματίσετε την τελική σας άποψη.